1. "İndirimde aldım!" [Her zaman ne kadar ödediğimizi minimize etme / maliyet üzerine odaklanma]

Bu kategorideki insanlar, bir şey hakkında konuşurken fiyatı bahsetmeden bir iltifatı kabul edemezler. Kafalarında para harcamak "kötü" ve tasarruf etmek "iyi" olduğunda bulunurlar. Bu durumda bulunan birçok insan konservatif aileler tarafından büyütülmüşlerdir.

Geçenlerde podcast'te birisinin ailesiyle yurtdışına çıkarken ne kadar eğlendiğini sordum. Hemen bana çok fazla para harcadıklarını söylemeye başladı... ve ben sadece "Neden fiyat hakkında konuşuyoruz?" dedim.

Çünkü maliyet, bu kategorideki insanlar için çok merkezi bir konu olduğu için herkes için de öyle olduğunu düşünüyorlar. (Ve içten içe "kötü" olarak yargılanmaktan korkarlar.) Ama gerçekte, çoğu insanın bir şey için ne kadar ödediğini umursamıyor. Ve kimse bir şeyi daha az ödemenin etik olarak daha iyi olduğu için değildir.

2. "Kötü hissediyorum..." [Sayıları önlemek için hislerimize izin verme]

Bu, sürekli olarak para hakkında kötü hisseden insanlardır: bunalmış, geride kalmış, asla yeterince paranın olmayacağını düşünürler.

Gerçek: Bu kategorideki insanların büyük bir çoğunluğu temel sayıların bile ne olduğunu bilmez (onların yarısı ne kadar para kazandığını bile bilmez!).

Bakın, para duygusal bir şeydir - ve bu iyi! Para sadece sayılar dizisi olduğunu düşünmeye çalışmamalıyız, çünkü para duygusal ve politik bir konudur. Ancak bazen duygularınız sizi yanıltabilir.

Eğer gerçekten iyi para kazanmak istiyorsanız, gerçek sayılarla nasıl başa çıkacağınızı öğrenmelisiniz. Onlar o kadar da korkutucu değil!

4 temel sayınızı öğrenin: ,

• Sabit maliyetler,
• Tasarruflar,
• Yatırımlar ve
• SUÇLULUK Olmadan Harcama. Kitabımı okuyun. Veya Spotify'da dinleyin!

3. "Evet, biraz borcum var... ama en azından arkadaşım gibi 50.000 dolar borcum yok!" [Başkasıyla kendilerini karşılaştırma]

Bu tür karşılaştırmaların en ilginç yanı, çoğumuz kendimizi uygun olduğunda aşağıya doğru karşılaştırırken hızla yukarı doğru kaydırdığımızdır.

İzleyin:

"Benim borcum bu kadar kötü değil!" [Aşağı: 'Benimden daha kötü durumda oldukları için, benim pek de kötü olmadığım için']

"Oh, tabii ki, fazla harcıyoruz, ama biz onların ailesi gibi değiliz. Onlar zengin. Biz rahatız." (Yukarı: Onlar zengin, biz sıradan insanlarız! *kustuğumu duyarsam ve $1 milyon doları olan bir kişi "orta sınıf" olduğunu iddia eden birini daha duyarım)

İşte birkaç örnek daha:

"Para konusunda iyi değilim" (Bahse girerim hiçbiriniz para hakkında bir kitap okumadınız)

"Karım ilişkimizde para konularında daha iyi" (kontrolü başkasına devretme)

Bunlardan daha fazlasına sahibim, ancak önce sizden duymak istiyorum.

Siz nasıl para ile küçük düşündünüz?